داستان‌هاي عمه پسند

ارنواز (ببخشید باربی) امروز صبح مامانش را از خواب بیدار کرده که پاشو صبح شده. البته لازم به ذکر است که ارنواز دیشب تا دیروقت بیدار بوده

ارنواز تو هر دو تا جمله یکبار میگه من باربیم. موقع بازی با عروسک هاش هم تو هر دو تا جمله یکبار میگه من مامان باربیم. مامانی میگه می خواد ما یادمون نره (که البته باز هم یادمون میره و گاهی صداش میزنیم ارنواز) به هر حال همین الان هم ظاهرا یادم رفت. پس: باربی تو هر دو تا جمله یکبار میگه من باربیم (خب باربیه دیگه این که نوشتن نیاز نداره)

ارنواز رو به دایی مرتضی می کنه و زبانش را در میاره. مامانی با تحکم میگه "ارنواز!؟" ارنواز رو به مامان میکنه و چشمهاش رو می گیره و میگه "تو نگاه نکن"

ارنواز دیروز میگفت آب را نریزید روی برف ها. حالا چرا؟ نمی دونیم. لابد برف ها خیس می شند و سرما می خورند.

- ارنواز برو رو ترازو ببینم چند کیلویی؟ - باشه ... ... - پس چرا نمی ری؟ - آخه بزار تلم را بزنم - آهان

آخرین سفارش ارنواز خرید یک عدد ماه هست که بزنه روی پیشونیش و بشه ماه پیشونی. اینجوری بدون جواب دادن به ننه غوله میشه ماه پیشونی. راحته دیگه!

آدم ها خیلی وقت ها خواب چیزهایی را می بینند که از دستشون داه باشند. ارنواز هم امروز صبح به مامانش گفته که دیشب خواب دیده. خواب پستونکش را!!!

بابایی ارنواز را قبل از خوابش می بوسه و بهش شب بخیر میگه. ارنواز میخنده و میگه: بابا منو ریشی کردی.

می افتونمت یعنی تو را از بالای تخت به پایین می افتانم و آن نوعی بازی است که در آن ارنواز بابایش را از تخت به پایین هول می دهد و می خندد و بعد نوبت ارنواز می شود که بیفتد و بخندد و...

مامانی: گرگم و گله می برم ارنواز: چوپون دارم نمی ذارم - دندون من تیزتره - دنبه من ........................... چوپون تره